Seni nasıl sevdim biliyor musun?

Yoksa sen gülüyor musun?Bir meltem gibi usulca, sessizce,Beni görmeden, bilmeden mi?Oysa ben seni yıldızlardan süzüp,Kendi geceme ışık diye astım.

Seni nasıl sevdim biliyor musun?Yüreğime işleyen bir dua gibi,Adını her nefeste fısıldadım.Her sokakta, her kaldırım taşında,Gölgeni aradım, izini sürdüm.

Sen zalim olamazsın,Çünkü gözlerin baharı fısıldıyor,Bir gülüşün bütün hüzünleri siliyor.Zalim olan, yakıp geçen rüzgâr,Oysa sen, en güzel bahar.

Beni bir kez seversen,Adımı bir kez dudağında ezberlersen,Dünyalar kurarım düşlerimden,Benim için sen masalların ruhu,Padişahların, perilerin kızısın.

Ömrümün en güzel duasıydın,Gözlerimden süzülen cevapsız niyaz.Şimdi söyle bana,Gülüyorsun ama,Bir kez olsun gerçekten beni anladın mı?